ΡΟΥΦΙΝΟΥ

Ποῦ σοι κεῖνα, Μέλισσα, τὰ χρύσεα καὶ περίοπτα

   τῆς πολυθρυλήτου κάλλεα φαντασίης;

ποῦ δ' ὀφρύες καὶ γαῦρα φρονήματα καὶ μέγας αὐχὴν

   καὶ σοβαρῶν ταρσῶν χρυσοφόρος σπατάλη;

νῦν πενιχρὴ ψαφαρή τε κόμη, παρὰ ποσσὶ τραχεῖα·

   ταῦτα τὰ τῶν σπαταλῶν τέρματα παλλακίδων.

Anthologia Graeca 5.27

click Refresh to get a new poem
homepage