ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ
Ἡ λαμυρή μ' ἔτρωσε Φιλαίνιον· εἰ δὲ τὸ τραῦμα
μὴ σαφές, ἀλλ' ὁ πόνος δύεται εἰς ὄνυχα.
οἴχομ', Ἔρωτες, ὄλωλα, διοίχομαι· εἰς γὰρ ἑταίραν
νυστάζων ἐπέβην ἠδ' ἔθιγον γ' Ἀίδα.
Anthologia Graeca
5.162
click Refresh to get a new poem
homepage